معلول است عود مى‌كند.

قوله: و امّا معلول لغير المعروض: معطوف است به « معلول لمعروضه».

قوله: فيلزم امكانه: يعنى امكان وجودى كه معلول براى غير معروضش‌

مى‌باشد.

قوله: و انّما لم تتعرّض له: ضمير در « له » به اشكال لزوم امكان الوجود عود

مى‌كند.

قوله: و لك ان تدرجه: ضمير منصوبى در « تدرجه » به اشكال لزوم امكان‌

الوجود عود مى‌كند.

قوله: لانّ ذلك الغير: مقصود از « غير » غيرى است كه معروض وجود

نيست.

قوله: لانّ الكلام فيه: ضمير در « فيه » به واجب دوّم راجع است.

قوله: كالكلام فى الاوّل: يعنى كالكلام فى الواجب الاوّل.