ظننت قائم و تعليق عبارت است از اينكه افعال قلوب تنها لفظا از عمل باز بمانند مانند: علمت أزيد عندك ام عمرو

4- چند چيز افعال قلوب را از عمل معلّق مى‌كنند اين معلّقات عبارتند از:

الف: ادات استفهام مانند: علمت أزيد عندك ام عمرو

ب: ادات نفى نظير: علمت ما زيد فى الدّار

ج: لام ابتداء همچون: علمت لزيد منطلق‌

در تمام اين امثله چون فعل قلب قبل از ادات مذكور قرار گرفته از عمل در لفظ بازمانده و معلّق گرديده است.

5- زمانى كه « ظننت » به معناى « اتّهمت » و « علمت » به معناى « عرفت » و « رأيت » به معناى « ابصرت » و « وجدت » به معناى « اصبت الضّالة» باشد به يك مفعول متعدى مى‌شوند.

6- و امّا استخراج افعال قلوب از جملات مذكور و تعيين مفعول آنها:

الف: « علمتم » از افعال قلوب بوده و « هنّ » مفعول اوّل و « مؤمنات » مفعول دوّمش مى‌باشد

ب: « علمت » از افعال قلوب بوده و بواسطه آمدنش قبل از حرف نفى يعنى « ما » از عمل معلّق شده‌

ج: « يظنّ » از افعال قلوب بوده و چون قبل از حرف نفى يعنى « لن » آمده از عمل معلّق شده است‌

د: « تحسبنّ » از افعال قلوب بوده و « الذين » مفعول اوّل و « امواتا » مفعول دوّمش مى‌باشد.

ه: « يجد » از افعال قلوب بوده و « كاف » مفعول اوّل و « يتيما » مفعول دوّمش مى‌باشد.

« وجد » از افعال قلوب بوده‌و « كاف » مفعول اوّل و « ضالّا » مفعول دوّمش مى‌باشد.