قوله: لتناوله الجرّ بالحرف و الاضافة: ضمير در « لتناوله » به « الجرّ » راجع است.

قوله: قوله فى شرح الكافية: ضمير منصوبى در « قاله » به « تناوله الجرّ بالحرف و الاضافة» عود مى‌كند.

قوله: سيأتى انّ مذهبه: يعنى مذهب و رأى مصنّف و مقصود از « سيأتى » ، سيأتى فى باب الاضافة مى‌باشد.

قوله: فذكر حرف الجرّ شامل له: ضمير در « له » به جرّ و مضاف اليه راجع است.

قوله: الّا ان يراعى مذهب غيره: ضمير فاعلى در « يراعى » و ضمير مجرورى در « غيره » به مصنّف راجع است.

قوله: فتأمّل: شايد اشاره باشد باينكه هرمصنّف و مؤلّفى در كتاب خود كه مطالب و مسائل را به رأى و عقيده خويش بيان مى‌كند معنا ندارد بجهت مراعات مذهب ديگران آنچه بنظرش حقّ و صحيح است مورد اغماض قرار داده و صرفا بمنظور مراعات ادب مطلب صواب را ناديده انگارد.

شرح عربى:

و التّنوين، المنقسم للتّمكّن و التّنكير و المقابلة و العوض.

و حدّه: نون تثبت لفظا لا حظّا.

ترجمه و شرح:

مصنّف گويد:

يكى ديگر از علائم اسم تنوين است.

اقسام تنوين‌

شارح گويد:

تنوين تقسيم مى‌شود باقسامى كه ذيلا تشريح مى‌شوند:

1- تنوين تمكّن كه بآن صرف نيز مى‌گويند تنوينى است كه صرفا در اسماء منصرف ديده مى‌شود يعنى دلالت مى‌كند كه اسم تمام اقسام اعراب را