برخى آنرا جمع « كلمه » دانستهاند و گروهى ديگر گفتهاند:
كلمه و كلام از اين لفظ مشتقّ مىباشند.
مرحوم نجم الائمّه در مقام تضعيف قول دوّم فرموده است: اين اشتقاق
بنظر بعيد مىرسد.
برخى از اهل تحقيق وجه استبعاد را اينطور تقرير كردهاند:
بين مشتقّ و مشتقّ منه بايد مناسبت معنويّه موجود باشد و الّا اشتقاق
صورت نگيرد و اين مناسبت بين كلم و كلمه و كلام مستبعد است از اينرو اشتقاق آندو
از اينكلمه نيز بعيد مىباشد.
سپس مرحوم نجم الائمّه فرموده است:
حقّ اينستكه « كلم » جنس كلمه بوده و همچون تمر و تمره و ابدا لفظ مجرّد از « تاء » جمع براى مجرّد از آن
نمىآيد.
شارح نيز گويد:
رأى صحيح آنستكه لفظ « كلم » بفتح كاف و كسر لام اسم جنس جمعى است همچون قوم و طائفه.
مؤلف گويد:
اسم جنس، اسمى است كه برماهيّت دلالت كند بدون ملاحظه كثرت و قلّت و
از آن به ماهيّت لا بشرط تعبير مىكنند مانند: ماء و رجل.
و آن يا در معنا مفرد است همچون دو مثال مذكور و يا جمع مىباشد نظير
« كلم » كه اسم جنس جمعى است.
قوله: هى الكلم: ضمير « هى » به اسم و فعل و حرف عود
مىكند.
قوله: يتألّف منها الكلام: ضمير در « منها » به اسم و فعل و حرف عود
مىنمايد.