مصنّف گويد:

مانند: اللّه برّ (خداوند نيكوكار است) و نيز مثل: الايادي شاهدة له (نعمت‌ها شاهد است براى نيكوكار بودنش).

شارح گويد:

كلمه « برّ » يعنى به بندگانش احسان‌كننده است و لفظ « الايادى » يعنى نعمت‌ها.

سپس مصنّف گويد:

خبر بردو قسم است: مفرد و جمله.

شارح گويد:

مقصود از خبر مفرد آنستكه عوامل برآن مسلّط بوده و بتوانند در لفظ آن تأثير بگذارند بنابراين تعريف مزبور شامل چند امر ذيل مى‌شود:

الف: خبر جامدى كه معمول نمى‌پذيرد مانند: هذا زيد.

ب: خبرى كه جامد بوده و عمل جرّ نموده مانند: زيد غلام عمرو.

ج: خبر مشتقّى كه عمل رفع نموده مثل: زيد قائم ابوه.

د: خبر مشتقّى كه عمل نصب كرده همچون: هذا ضارب ابوه عمرا.

قوله: كاللّه برّ: شاهد در « برّ » است كه خبر است براى مبتداء اسمى يعنى « اللّه ».

قوله: و الايادى شاهدة له: شاهد در « شاهدة » است كه خبر براى مبتداء اسمى يعنى « الايادى » مى‌باشد.

قوله: و المراد به: ضمير در « به » به مفرد راجع است.

قوله: فيشمل: ضمير مستتر به مفرد راجع است.

قوله: هذا زيد: شاهد در « زيد » است كه خبر مفرد براى « هذا » بوده و معمول برايش نيست.

قوله: كزيد غلام عمرو: شاهد در « غلام » است كه خبر مفرد براى « زيد » بوده و در عمرو عمل جرّ نموده است.