قدّرا جميعه، على الالف لتعذّر تحريكها، و هو الّذىّ قد قصّرا، اى سمّى مقصورا، لانّه حبس عن الحركات و القصر الحبس.

او لانّه غير ممدود.

قال الرّضى (ره) و هو اولى، لما يلزم على الاوّل من اطلاقه على المضاف الى الياء.

ترجمه و شرح:

تقدير اعراب در اسم مقصور

مصنّف گويد:

پس اسم اوّل جميع انواع اعراب در آن مقدّر است.

شارح گويد:

مقصود از « اوّل » اسمى است همچون مصطفى كه آخرش الفى لازم دارد.

و منظور از تقدير اعراب، تقدير آن برالف است زيرا تحريك الف متعذّر است از اينجهت حركات اعرابى در آن ظاهر نشده بلكه بايد آنها را مقدّر گرفت فلذا در امثله:

جائنى مصطفى، رأيت مصطفى، مررت بمصطفى.

هرسه قسم اعراب كه ضمّه و فتحه و كسره باشد برالف مقصوره‌اى كه در آخر كلمه مصطفى است مقدّر مى‌باشد.

وجه تسميه اسم مذكوربه مقصور

سپس مصنّف گويد:

اسم اوّل همچون مصطفى همانست كه مقصور مى‌باشد.

شارح گويد:

يعنى آنرا مقصور مى‌نامند و وجه تسميه آن باين اسم آنست كه: