لغوى كه دعاء باشد محمول ميدانيم، لذا بنابر اوّل نماز اوّل ماه مستحبّ و بنابر دوّم دعاى اوّل ماه خواندنش استحباب دارد.

(باب وضع)

بحث اوّل در تقسيم وضع‌

وضع بر دو قسم است: وضع تعيينى و وضع تعيّنى.

وضع تعيينى: عبارتست از اختصاص دادن لفظى را به معنائى كه وقتى لفظ را القاء كنند معنا بدون قرينه فهميده شود.

در اينقسم از وضع نياز بواضع خاصّى است، همچون وضع كلّيه اعلام.

وضع تعيّنى: آنستكه، لفظ بواسطه قرائن بطور مكرّر در معنائى استعمال شود و سپس كثرت استعمال سبب شود معناى مستعمل فيه شاخص شده بطور كه لفظ را وقتى اطلاق كنند بدون قرينه معناى منظور فهميده شود.

در اينقسم از وضع، واضع خاصّى وجود ندارد.

بحث دوّم انحاء وضع‌

وضع بر چهار نحو است:

1- وضع عام و موضوع له عام، مانند: اسماء اجناس.

2- وضع عام و موضوع له خاصّ، مثل: مضمرات و اسماء اشارات.

3- وضع خاصّ و موضوع له خاصّ، همچون: وضع اعلام.

4- وضع خاصّ و موضوع له عام، كه اين نحو از وضع مورد نزاع است:

برخى از بزرگان مانند: مرحوم حاج ميرزا حبيب اللّه رشتى در كتاب بدايع تصوّر آنرا ممكن، ولى اثباتش را واقع ندانسته؛ يعنى، براى آن مثالى در