و خوارج كه از كلام پيامبر(صلى الله عليه وآله)گرفته شده كه فرمود: «يَمرقونَ منَ الدّين كما يَمرقُ السهمُ مِنَ الرميةِ» از دين بيرون مى روند همان گونه كه تير از كمان بيرون مى رود).

امام باقر(عليه السلام): چرا از اميرمؤمنان جدا شديد، در حالى كه زمانى در ركاب او به جهاد پرداختيد و خون خود را در راه طاعت او ريختيد و از اين طريق به خدا تقرب جستيد.

نافع بن أزرق: آنان مى گويند: على در دين خدا بدعت گذارد، زيرا حَكَميّت(داورى) انسان ها را در دين خدا پذيرفت.

امام باقر(عليه السلام): اگر اين كار جرم است، چرا خدا در دو مورد حكميت را به انسانها داده است.

1. درباره اختلاف زن و شوهر فرموده است: يكى از خانواده زن و يكى از خانواده شوهر را حكم (داور) قرار دهيد.

(فَابْعَثُوا حَكَمًا مِنْ أَهْلِهِ وَ حَكَمًا مِنْ أَهْلِهَا إِنْ يُرِيدَا إِصْلاَحًا يُوَفِّقِ اللهُ بَيْنَهُمَا).[1]

«داورى را از خانواده شوهر و داور ديگرى از خانواده زن برانگيزيد هرگاه نيت اصلاح داشته باشند، خدا آنها را به اين كار موفق مى سازد».

2. رسول خدا(صلى الله عليه وآله) سعد بن معاذ را در مورد بنى قريظه حكم قرار داد و گفت: آنچه كه سعد بن معاذ درباره سرنوشت بنى قريظه پيمان شكن نظر دهد، پذيرفته مى شود.