آفرينش است به اراده نافذ سليمان تعيين مى گرديد.

چنان كه مى فرمايد:

(وَ لِسُلَيْمانَ الرِّيحَ عاصِفَةً تَجْرى بِأَمْرِهِ إِلَى الأَرْضِ الّتى بارَكْنا فِيها وَكُنّا بِكُلِّ شَىء عالِمين)(انبياء/81)

«باد زنده و تند را براى سليمان رام كرديم كه به فرمان وى به سوى سرزمينى كه بركت داديم جريان پيدا مى كرد و ما به همه چيز عالم هستيم».

نكته قابل توجه اين است كه اين آيه ها با صراحت هرچه كامل تر جريان باد و تعيين مسير و سمت آن را معلول امر سليمان (اراده نافذ او) مى داند چنانكه مى فرمايد:(تَجْرى بِأَمْرِهِ) : «به فرمان او جريان داشت».

از آيه ديگر استفاده مى شود كه بادى كه سليمان از آن به عنوان مركب استفاده مى كرد از صبح تا ظهر مسافت يك ماه و از ظهر تا شب مسافت يك ماه ديگر را طى مى كرد و اين مرد الهى مى توانست مسافتى را كه مراكب آن روز تقريباً در ظرف دو ماه طى مى كردند در ظرف يك روز طى كند.

درست است كه خداوند باد را براى او رام كرده و مسخر او نموده بود امّا جمله (تَجْرى بأمرِه) «به فرمان سليمان حركت مى كرد، و از حركت باز نمى ايستاد» صراحت دارد كه امرو اراده سليمان در بهره بردارى از اين پديده طبيعى، كاملاً مؤثر بوده است مثلاً تعيين وقت حركت و مسير آن و باز ايستادن آن از حركت، به اراده نافذ سليمان بستگى داشت.

از آيات مربوط به سليمان نكته ديگرى نيز استفاده مى شود و آن اين كه خداوند بسيارى از پديده هاى سركش طبيعى را براى او رام كرده و او به هر نحوى مى خواست از آنها با كمال سهولت و آسانى استفاده مى كرد.

مثلاً معدن مس با تمام صلابتى كه دارد، براى او به فرمان خدا به صورت