5. عُزّى

عُزّى بت مشترك قريش و بنى كنانه و در محلى به نام «نخيله» نصب شده و قبيله شيبانى از آن پاسدارى مى كردند.

6. منات

منات بت قبايل اوس و خزرج بود، موقعيت اين بتها (لات و عزى و منات) در نظر مردم به اندازه اى بود كه آنها را دختران خدا مى دانستند حتى هنگام طواف نام آنها را مى بردند.

قرآن مجيد در انتقاد از عقايد آنان مى فرمايد:

(أَفَرَأَيْتُمُ اللاّتَ وَالعُزّى*وَ مَناةَ الثالِثَةَ الأُخرى* أَلَكُمْ الذَّكَرُ وَ لَهُ الأُنثى* تِلْكَ إِذاً قِسْمَةٌ ضِيزى).(نجم/19ـ22).

«آيا بتهاى لات و عزّى و سومين آنها «منات» را ديد، آيا براى شما جنس ذكور و براى خدا جنس اناث است اين تقسيم ناروا است».

7. عميانس

اين بت متعلّق به قبيله عميانس بود،و آنان از فراورده هاى كشاورزى و دامدارى سهمى براى خدا و سهمى براى بتها معين مى كردند سپس سهم خدا را به شركاء داده ولى سهم شركا ءبه خدا نمى رسيد.

8. سعد

اين بت متعلّق به قبيله بنى ملكان بود، و آن بر فراز تپه اى قرار داشت كه مردم به عنوان بتِ سعد مى پرستيدند.

9. ذو الخلصة

تخته سنگ سفيد و زيبايى كه تاجى بر سر داشت ميان مكه و يمن در محلى به نام «تباله» نصب شده بود اين بت از آن قبائل دوس و خثعم و بجله