اسم الکتاب : اصالت روح از نظر قرآن المؤلف : سبحانى، شیخ جعفر الجزء : 1 صفحة : 116
و انسان با لطف قريحه، سخنى را كه هدف از آن ديگرى است، از سخنى كه هدف از آن خود، مخاطب است تميز مى دهد. و نتيجه اين مى شود كه هدف از (فَتَولّى عَنْهُمْ وَ قالَ يا قَومِ...)، توبيخ عذاب ديدگان است نه تفهيم ديگران و حاضران و نجات يافتگان.
آيه چهارم
پيامبر اسلام (صلى الله عليه وآله وسلم) با ارواح انبياء سخن مى گويد
«از پيامبران پيشين بپرس آيا غير از خداى رحمان، خدايى قرار داديم كه مور پرستش قرار گيرد».
ظاهر آيه اين است كه پيامبر مى تواند از همين نشأت طبيعى، با پيامبرانى كه در نشأت ديگر بسر مى برند تماس بگيرد تا روشن شود كه دستور خداوند در تمام قرنها و اعصار به تمام پيامبران اين بود كه جز خداى يگانه كسى را نپرستند.
و در آيه ديگر نيز به يك نواخت بودن برنامه پيامبران تصريح كرده و مى فرمايد: