[4 و اى كسيكه پايان ترس عبادت كنندگان او است-] [5 و اى كسيكه منتهى بيم پرهيزكاران او است (زيرا بنده با ايمان و پرهيزكار كه بكمال معرفت بخداى تعالى برسد ترس و بيم او از هر چه هست پايان مييابد)-] [6 اين جاى كسى است كه دستهاى گناهان او را دست بدست داده‌اند، و مهارهاى خطاها او را كشيده‌اند، و شيطان بر او غلبه و چيرگى نموده، پس از آنچه تو بآن امر نموده‌اى از روى تجاوز از حدّ كوتاهى كرده، و آنچه نهى كرده‌اى از روى غرور و فريفتن انجام داده-] [7 مانند كسيكه بقدرت و توانائى تو بر خود نادان، يا بسيارى احسان تو را بخود انكار كرده باشد (چون جاهل و منكر در اوامر او كوتاهى كرده و نواهيش را انجام ميدهد ولى عالم و داناى بحق او اگر چنين كند كار نادان و منكر كرده است) تا چون ديده هدايت و رستگارى براى او گشوده و ابرهاى كورى (گمراهى) از پيش او باز شد، آنچه بآن خود را ستم نموده شمرده، و در آنچه بآن پروردگارش را مخالفت كرده انديشيده، پس گناه بزرگش را بزرگ و مخالفت عظيمش را عظيم ديده-]