او را و فرمود رسول خدا (ص) نميباشد در دنيا هيچ مؤمن الا آنكه او را همسايه‌ايست كه ازار ميكند او را و فرمود پيغمبر (ص) نبوده است و نميباشد و نخواهد بود هيچ پيغمبرى و نه وصيى الّا آنكه او را خويشى است كه آزار ميكند او را يا همسايه‌است كه آزار ميكند او را و فرمود آن حضرت كه جدا نميشود مؤمن از چهار خصلت از همسايه كه آزار كند او را و شيطانى كه گمراه ميكند او را و منافقى كه در قفاى او باشد و مؤمنى كه حسد برد او را و از امام محمد باقر (ع) مرويست كه فرمود بدرستى كه مؤمن مبتلا مى‌شود باهل خانه خود و پس اگر نباشد او را اهل خانه پس همسايه نزديكتر

فصل ششم در برادران مؤمن و زيارت كردن ايشان‌

(1) فرمود خداى تعالى در سوره حجرات‌إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ‌يعنى نيستند مگر مؤمنان برادر پس اصلاح دهيد ميان دو برادر خود و بترسيد از خدا تا آنكه خدا شما را رحم كند و فرمود رسول خدا (ص) مؤمن برادر مؤمن است و فرمود على بن موسى الرضا (ع) از پيغمبر (ص) كه زيارت ميكنند اهل بهشت خداى تبارك و تعالى را در هر جمعه و آنان كه دوستى ميكنند با يك ديگر در راه خدا زيارت ميكنند يك ديگر را در هر روز پنجاه و دو بار و فرمود امير المؤمنين (ع) هر يك از دو شخص را كه برادر باشند با هم در راه خدا هيئت و لباسى است كه مانند هيئت آن مصاحب آن باشد و ايشان شناخته ميشوند باين تا آنكه داخل‌شوند در سراى خداى عز و جل كه آن بهشت است فرمايد خداى تبارك و تعالى خوش آمديد بندگان من و خلقان من و زيارت‌كنندگان من و دوستى‌كنندگان با يك ديگر در محل و مكان اكرام و بخشش من و فرمايد كه طعام دهيد ايشان را و آب دهيد ايشان را و بپوشيد ايشان را پس اولا كسانى كه پوشيده ميشوند از ايشان هفتاد كسند تا