- الطريد: رانده شده، فرارى‌

طرق- طرقاه: او را كوبيد.

- طرق- الباب: در زد.

- طرق- طروقا و طرقا و طرقا القوم: شب هنگام بر آن قوم وارد شد.

- طرّق له: راهى براى او درست كرد.

الطريق ج طرق و اطرقة: راهژ

- اطرق: ساكت شد، سر را به زير انداخت و به زمين نگاه كرد.

طعم- طعما و طعما الشي‌ء: آن چيز را چشيد.

- طعم- طعما و طعاما الطعام: غذا خورد.

- طعم- طعما: سير شد.

الطعام ج اطعمة: خوردنى، غذا

طلع- و طلع- طلوعا علي الامر: آن كار را دانست و به آن پى برد.

الطليعة من الجيش ج طلائع: كسى يا كسانى كه جلوتر از سپاه مى‌روند تا از وضعيت دشمن خبر آورند.

( الطليعة من الجيش: جلوى سپاه)

طمأن الشي‌ء: او را آرام كرد.

- اطمأنّ اطمئنانا و طمأنينة اليه: به او اعتماد كرد.

استطاع الامر: توان آن كار را پيدا كرد (استطاع گاه به صورت اسطاع و مضارع آن « يسطيع » استعمال مى‌شود)

طاف- طوافا بالمكان و حوله: دور آن مكان گشت.

« ظ »

ظلّ ظلالة: سايه‌دار شد.

الظلّة: اوّلين ابرى كه سايه مى‌افكند (يوم الظله همان روز عذاب قوم شعيب است كه ابرى بر ايشان سايه افكند)

ظلم- ظلمآه: بر او ظلم كرد.