الصدقه ج صدقات: انفاقى كه براى ثواب باشد.

صراط ج صرط: راه‌

- صرع- صرعآ: به زمينش زد.

صرع: به زمين خورد.

- صارعه: با او كشتى گرفت.

الصرع ج صروع: حمله غش‌

صريع ج صرعي: به زمين افتاده، غش كرده، ديوانه‌

صغر- صغرا: كوچك شد، حقير شد.

الصغير ج صغار: كوچك، حقير

صغا- صغوا و صغي-، صغي اليه: به او متمايل شد.

صلح- و صلح- صلاحا: صالح شد (ضدّ « فاسد شد»)

الصالح ج صالحون: صالح (ضد فاسد)

صمّ- صمّا: كر شد.

فهو اصمّ ج صمّ صمّاء

صاب- صوبآ المطر: باران آمد.

- ه المطر: باران به او برخورد كرد.

اصاب الشي‌ء: به آن چيز برخورد كرد.

« ض »

ضرّ- ضرّا فلانا و بفلان: به فلانى ضرر زد.

- ضارّ مضارّة و ضراراه: ضرّه‌

ضلّ- ضلالا و ضلالة: گمراه شد، از طريق حق عدول كرد.

فهو ضالّ‌

« ط »

طرد- طرداه: او را راند، او را طرد كرد، او را دور كرد.

- طرده من بلاده: او را از سرزمينش اخراج كرد.