- الزّوج: همسر (الزوجيه: منسوب به زوج)

زاد- زودا: توشه فراهم كرد.

- زاد- زيادة: زياد شد.

- زاد- الشي‌ء: آن چيز را زياد كرد.

زان- زيناه: او را زينت داد.

« س »

سأل- سؤالاه الشي‌ء: از او آن چيز را خواست.

سأل‌ه عن المسئلة: از او درباره آن مسئله پرسيد.

سبّح اللّه و للّه: خدا را تسبيح كرد.

- سبحان اللّه: خداى را تسبيح مى‌كنم.

سبّ- سبّاه: او را دشنام داد، به او ناسزا گفت.

السبيل ج سبل: راه‌

سجد- سجودا: سجده كرد.

فهو ساجد

السّحاب ج سحب: ابر

سحر- سحراه: او را فريب داد، او را سحر و جادو كرد.

- فهو السّاحر ج سحره م الساحرة ج ساحرات: جادوگر

سري- سري: شبانه سير كرد (حركت كرد)

اسري‌ه و به: او را شبانه حركت داد.

سعي- سعيا: كوشش كرد.

سعى اليه: به سوى او شتافت.

- في حاجته: در انجام حاجت او تلاش كرد.

سقط- سقوطا و مسقطا: به زمين افتاد.

- في الكلام: در سخن اشتباه كرد.

- النجم: ستاره غروب كرد.