رحم- رحمة ه: به او مهربانى كرد.

ارسله: او را فرستاد.

رسول ج رسل: فرستاده شده.

رشد- رشدا و رشادا: به راه راست هدايت شد، ايستادگى كرد.

- رشد- رشدا: به راه راست هدايت شد، ايستادگى كرد.

- رشد امره: در كار خود ترقى كرد.

- رشّده و ارشده الى كذا و على كذا و لكذا: او را براى فلان چيز راهنمايى كرد.

- استرشد لامره: براى كارش راهنمايى شد.

- استرشده: از او راهنمايى خواست.

- الرشد: شعور، عقل، به حد رشد رسيدن.

رضي- رضا و رضوانا عنه: از او راضى شد.

- رضي الشي‌ء و به و عنه: او را انتخاب كرد و به او قانع شد، او را قبول كرد.

رغب- رغبة فيه: به او راغب شد و او را دوست داشت.

رغب- عنه: از او روى برگرداند- اعراض كرد.

رفع- رفعا الشي‌ء: او را بالا برد.

رفع- فلانا علي صاحبه: او را بر دوستش مقدم كرد.

رمل- رملا الطعام: شن در غذا ريخت.

- ارملت الجماعة: توشه آن جماعت تمام شد و فقير شدند.

- ارملت المرئة: آن زن بيوه شد.

- الارمل ج ارامل و اراملة: بيچاره، بى‌خانمان، مرد بى‌همسر.

« ز »

زكا- زكاء: صالح شد.

- الزّكي: صالح‌

زوّجه امرأة او بامرأة او لامرأة: زنى براى او عقد كرد.

- ازدواج القوم: آن قوم از يك‌ديگر زن گرفتند.