بخش سوّم در فلسفه الهى‌

فلسفه الهى- الهيّات- معروف به امور عامّه و علم كلّى است، در تعريف آن مختلف سخن رفته است از آنجمله:

«امور عامّه صفاتى‌اند عارض بر موجود، بدون اينكه در عروض آن صفات نيازى باشد، باينكه موجود، موجود طبيعى باشد يا رياضى، يا مجرّد و ...[1]». مانند عليّت، معلوليّت، وجوب، امكان، امتناع، قديم و حادث و ...

در اين بخش، اختلاف ميان خواجه و فخر رازى در مسائلى نظير: اثبات حدوث ذاتى، اثبات غايت براى افعال طبيعى، اثبات عقول و قاعده «الواحد» و ... مطرح شده است.

[1].... فالاحرى ان يعرف الامور العامّه بانّها صفات للموجود بما هو موجود من غير ان يحتاج الوجود فى عروضها الى ان يصير طبيعيّا او رياضيّا ...- صدر المتألهين شيرازى- شواهد الربوبيّه- انتشارات دانشگاه- مشهد 1346- صفحه 18.