اسم الکتاب : اسماعيليان و مغول و خواجه نصير الدين طوسي المؤلف : حسن امین الجزء : 1 صفحة : 166
ديگرى موكول نمودند. يكى از اين قلعهها، قلاع نزاريان[1] بود كه علاوه
بر موقعيت خاص كوهستانى كه صعبالعبور بود، به نحو شايستهاى براى دفاع و محاصره
طولانى آماده شده بود.
چنگيز پس از اين يورش به سرزمين خويش برگشت و چهار سال بعد مرد. بعد
از او فرزندش، اوگتاى، زمام امور را به دست گرفت. مغولها براى تاجگذارى او مراسمى
برگزار كردند كه در آن نماينده خليفه بغداد و علاء الدين نماينده حاكم نزاريان در
الموت و نمايندگانى از مسيحيان، از جمله نمايندگانى بودند كه از كشورهاى همسايه و
مورد تهديد، حضور داشتند. علىرغم برخورد خوبى كه با نماينده خليفه عباسى شد،
نامهاى تسليم او گرديد كه سرتاسر تهديد بود. در عوض با نماينده نزاريان با خشم و
تحقير برخورد شد.[2] دليل خشم و اهانت مغولها به نماينده نزاريان اين بود كه مغولها
مىديدند عدم دسترسىشان به قلاع نزاريان موجب افتخار و سربلندى آنها شده است از
اين جهت خواستند آنها را گرچه مهمان بودند، تحقير كنند. پس از اين جريان نمونه اين
خشم و تحقير را در حمله مغولها به قلاع نزاريان و نابود كردن آنها و كشتار حاكمان
و رجالشان همچنين سوزاندن كتابهايشان مشاهده مىكنيم كه پس از معرفى مختصرى از
قلاع آنها، به ذكر آن خواهيم پرداخت.
قلعههاى نزاريان:
قلعههاى نزاريان در شمال غربى شهر قزوين واقع است. كسى كه از
[1]نزاريان نامى است كه از اين به بعد در مورد كسانى به كار
مىبريم كه پس از برائت اسماعيليان اوليه از اسم اسماعيلى، خود را اسماعيلى
ناميدند.