لازم به ذكر است كه بنا بر تحقيق دانشمند معظم، جناب سيّد محمّد على روضاتى، بخش آغازين اين رساله اقتباس از رساله مير سيّد شريف جرجانى است‌ [67] كه در رساله «قضا و قدر» بسطامى آمده است‌ [68].

مآخذ تصحيح: 1- «الف» نسخه مخطوط آستان قدس به شماره 7065 مورخ سده سيزدهم.

2- «خ»: نسخه مطبوع در مجموعه «كلمات المحقّقين»، ص 503- 508، مورخ 1315.

3- نسخه مطبوع در مجموعه رسائل صدرا، ص 371- 377، مورّخ 1302.

4- نسخه مطبوع دقيق دانشمند محترم، آقاى روضاتى‌ [69]، مورّخ 1340.

5- نسخه مطبوع به حاشيه «كشف الفوائد» علامه حلّى، طبع سنگى، ص 146- 158، مورّخ 1305.

از سه نسخه فوق با رمز «چ» ياد شده است.

10. ديباجه عرش التقديس‌

اين ديباچه مقدّمه‌اى است از صدر المتألهين بر رساله استاد خود. در صحت انتساب اين مقدمه به صدرا جاى هيچ ترديدى نيست، زيرا علاوه بر امضايى كه در آخر اين سطور موجود است- «خادم القوى العالية الروحانية محمد بن ابراهيم الشهير بالصدر الشيرازى» تنها نسخه آن به قلم خود صدرا در كتابخانه اهدايى‌

[67] - ر. ك: مقدمه رساله «جبر و تفويض»، ص 7.

[68] - نسخه‌هاى مختلفى از اين رساله موجود است كه مى‌توان از نسخه شماره 293/ 3 اهدايى مشكاة (ج 3/ 318) و شماره 7066 دانشگاه تهران نام برد.

[69] - ايشان نيز در طبع خود به اين رساله نام «جبر و تفويض» داده‌اند، كه مأخذ اين گفتار بر ما معلوم نشد.