صحّت انتساب آن به صدرا جاى هيچ‌گونه ترديدى نيست، زيرا پس از بررسى محتواى رساله با آراء صدرا، و طرز نگارش آن، بايد آن را از خامه شيواى ملا صدرا دانست، چه اگر مطالب اين رساله را با ساير نگارشهاى صدرا مورد مقايسه قرار دهيم خواهيم ديد، پاره‌اى از عبارات اين كتاب عينا در كتب ديگر صدرا نيز همچون «اسفار»، «مبدأ و معاد»، «مفاتيح الغيب»، «اسرار الآيات» و «الشواهد الربوبية» تكرار شده است. [62] لازم به تذكّر است كه اين رساله فاقد مقدّمه و ديباچه است.

مآخذ تصحيح‌ 1- «م» كتابخانه مركزى دانشگاه: نسخه شماره 7400، مورّخ 1201.

2- «ش» كتابخانه مجلس شوراى اسلامى: نسخه شماره 1082، غير مورّخ، على الظاهر سده 12. كاتب، اين رساله را به عنوان رساله «حشريّه» ناميده است كه نبايد با رساله «حشر» صدرا اشتباه نمود، و نظر به اينكه اين اسم با مسمّى مى‌باشد، به همين نام اكتفا گرديد.

8. رساله خلسه‌

اين رساله‌ [63] مختصر يكى از آثار مسلّم صدرا است كه در هيچ‌يك از تراجم بدان اشاره نشده است، و لكن بنا بر اظهار كاتب كه ظاهرا از نوادگان آخوند است و نيز مفاد رساله، در صحت انتساب آن به صدرا جاى هيچ شبهه‌اى نمى‌ماند، خصوصا اينكه همين كاتب در ذيل اين رساله يك صفحه‌اى نامه ناقص و مختصرى‌

[62] - فصل اوّل مقايسه شود با «مفاتيح الغيب»، ص 638، «الشواهد الربوبية»، ص 286 و نيز: «اسفار» ج 9، ص 220، ص 179.

[63] - نام رساله بر اين وجيزه نهادن بدون مسامحه نيست، و لكن چون آن را نمى‌توان فايده نام نهاد به همين عنوان بسنده كرديم.