ترجمه و شرح گشته است، ولى مع الاسف داراى تصحيح مطلوبى نيست. نظر به اينكه اين اثر تنها نوشته منطقى مستقل اين حكيم بزرگوار است و متن چاپى آن على‌رغم شرح محقّقانه جناب مشكاة الدينى داراى كاستيهاى متنى و نارسائيهاى ويرايشى است، لذا تصميم بر احياى مجدّد آن گرفته شد [60].

نام اين اثر، بنا بر تحقيق، و نسخ خطّى موجود، رساله «تنقيح» است و آقاى دانش‌پژوه ظاهرا بر اساس يك نسخه خطى آن را «تنقيه» ناميده!! و در نسخه مطبوع آن به نام «اللمعات الاشراقية في الفنون المنطقية» خوانده شده كه ظاهرا نامى استدراكى، با توجّه به فصول و عناوين بخشهاى رساله است.

مآخذ تصحيح: 1- «الف» نسخه كتابخانه مجلس شوراى اسلامى تحت، شماره 1721، معلّق به چند حاشيه از مؤلّف.

2- «ب» نسخه كتابخانه مجلس شوراى اسلامى تحت، شماره 1719، به خط نسخ.

3- «چ» نسخه مطبوع، تحت عنوان «منطق نوين».

7. رساله حشريه‌

اين رساله از نگارشهاى مسلّم صدر المتألهين است كه تا كنون مورد تحقيق و بررسى قرار نگرفته است و هيچ يك از ارباب تراجم بدان اشاره ننموده‌اند [61]. لكن در

[60] - لازم به تذكر است كه تصحيح قياسى ايشان بسيار دقيق صورت گرفته و قابل تقدير است، و ما نيز از آن بهره جستيم.

[61] - در مقدّمه آقاى آهنى بر كتاب «مشاعر»، اشاره‌اى گذرا به اين اثر تحت عنوان گفتارى راجع به رستاخيز شده است، و لكن چون فصل اوّل اين رساله عينا الفاظش در كتب ديگر صدرا موجود است، نمى‌توان به اين اعتبار آن را رساله‌اى مستقل دانست.