نام برده و رساله را از وى دانسته است.

مآخذ تصحيح: 1- «م»: كتابخانه اهدايى مشكاة، شماره 1030، غير مورّخ.

2- «الف»: كتابخانه آستان قدس رضوى، شماره 1632، غير مورّخ.

4. اجوبه مسائل نصيريه‌

اين رساله از آثار مسلّم حكيم صدرا مى‌باشد و اكثر تراجم صدرا [53] بدان اشاره كرده‌اند، و مضامين رساله شاهدى گويا بر انتساب آن به مرحوم آخوند مى‌باشد.

اين رساله جواب به سه پرسشى است كه خواجه نصير طوسى (ره) از معاصر خود شمس الدين خسرو شاهى نموده است و تا زمان اين تحرير معلوم نگشته كه آيا اين حكيم جوابى بر اين سؤالها نگاشته است يا خير؛ در هر صورت پاسخ به اين سه پرسش بنا بر مبانى حكمت مشّاء تقريبا محال است و خود خواجه نصير كه از بزرگان فلسفه مشّاء است از پاسخ به اين سؤالات عاجز گرديده، چه خود متوجه اين حقيقت بوده است كه پاسخ به اين سؤالات نه تنها با مبانى فلسفى او بلكه با مبانى فلسفه اشراق نيز امرى دشوار و حتى غير ممكن است. لذا در مقام استفسار برآمده است. پس از حكيم قدّوسى محقّق طوسى ظاهرا كسى به اين سؤالات پاسخى ننگاشته است تا اينكه در قرن يازدهم دو نفر همّت بر پاسخ به اين سه سؤال گماشتند، يكى حكيم صدرا و ديگرى محقّق و فيلسوف متألّه همعصر او، مير سيّد احمد علوى‌ [54]- داماد محقّق داماد- و شايد خود اين دو پاسخنامه را به توان دليل بر

[53] - مقدمه تفسير ج 1 ص 91، «رسائل فلسفى» ص 46، مقدمه «الواردات» ص 18، يادنامه ص: 108.

[54] - نسخه‌اى از اين رساله در ذيل مجموعه شماره 1079: كتابخانه اهدايى مشكاة موجود مى‌باشد.