حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدْراً»[1].

و ينبغي لطالب العلم أن يكون ذا همّة عالية لا يطمع في أموال الناس، قال رسول اللّه (صلّى اللّه عليه و آله): «إيّاك و الطّمع فإنّه فقر حاضر»[2] فلا يبخل بما عنده من المال بل ينفق على نفسه و على غيره، قال رسول اللّه (صلّى اللّه عليه و آله): «الناس كلّهم في الفقر مخافة للفقر»، و كان في الزمان الأوّل يتعلّمون الحرفة ثم يتعلّمون العلم حتى لا يطمعون في أموال الناس، و في الحكمة: «من استغنى بمال الناس افتقر» و العالم إذا كان طامعا لا يبقى له حرفة العلم و لا يقول بالحقّ.

و ينبغي لطالب العلم أن يعدّ نفسه و يقدّر تقديرا في التكرار فإنّه‌ قرآن مجيد آيه 3- 1 سوره طلاق» و نيز سزاوار است كه طالب علم داراى همّتى بلند و عزّت نفس بوده و چشم طمع به اموال ديگران نبندد، زيرا پيامبر اكرم فرموده است كه: از طمع بپرهيزيد زيرا طمع‌كننده فقير و نيازمند و طمع فقرى حاضر است، و اگر مالى در اختيار دارد نسبت به آن بخل نورزد بلكه هم خود از آن بهره گرفته و هم ديگران را بهره‌مند سازد، پيامبر اكرم فرموده است كه:

كسانى كه به خاطر ترس از فقر و نيازمندى بخل مى‌ورزند، در فقر و نيازمندى فرورفته و توجّه ندارند، و در زمان سابق كه علم دامنه‌اش چندان وسيع نبوده است، ابتدا به سراغ يادگيرى حرفه و كسبى مى‌رفتند و سپس به فراگيرى دانش مى‌پرداختند، تا بدينوسيله از طمع و چشم‌داشت به اموال ديگران در امان باشند، و دانشمند آزمند از راه علم منحرف شده و كلام حقّ بر زبانش جارى نمى‌شود، و لازم است كه دانشجو نفس خود را براى تكرار، آماده سازد و براى آن برنامه‌ريزى كرده و اندازه تعيين كند، زيرا بدون آن، دانش در

[2] نهج الفصاحة: ص 199 س 16.

جامع المقدمات (جامعه