اعلام القرآن - فرهنگ و معارف قرآن

اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 138

موسى و پيروانش شگون بد زدند: «فَإِذا جاءَتهُمُ الحَسنَةُ قالوا لَنا هذِهِ و إِن تُصِبهُم سَيّئَةٌ يَطَّيَّروا بِموسى‌ و مَن مَعَه.» (اعراف/ 7، 131)
11. استهزا و تكذيب: هنگامى كه موسى عليه السلام با معجزه‌ها نزد فرعونيان آمد، آنها با تمسخر مى‌خنديدند: «فَلَمّا جاءَهُم بِايتِنا إِذا هُم مِنها يَضحَكون» (زخرف/ 43، 47)، «و قالوا مَهما تَأتِنا بِهِ مِن ءَايَةٍ لِتَسحَرَنا بِها فَما نَحنُ لَكَ بِمُؤمِنين‌ و گفتند هر آيه‌اى كه بياورى تا ما را بدان افسون كنى، ما به تو ايمان آورنده نيستيم.» (اعراف/ 7، 132) اين سخن، براى نا اميد ساختن موسى از ايمان آنان است. كاربرد لفظ «آيه» و نيز تصريح به اين نكته كه غرض موسى از آوردن نشانه، سحر كردن آنان است نيز استهزاى موسى است. [1] نيز زخرف/ 43، 49؛ اعراف/ 7، 109.
12. دعوت به آتش: آل فرعون از پيشوايان دعوت‌كننده به آتش‌اند: «و جَعَلنهُم أَئِمَّةً يَدعونَ إِلَى‌النّار» (قصص/ 28، 41) و بسيارى از ضعيفان قوم فرعون، پيروى از چنين پيشوايانى را موجب عذاب خود مى‌دانند. (غافر/ 40، 47- 48)
سيره و منش آل‌فرعون‌
قرآن، سه بار از دأب آل‌فرعون و پيشينيان آنان سخن گفته است. واژه دأب در اصل، استمرار و اصرار در كارى تا حدّ خستگى است؛ سپس معناى آن به شأن، امر و عادت منتقل شده است. [2] افزون بر اوصاف و اخلاقى كه از آل‌فرعون گذشت، چند رفتار زشت ديگر براى آنان عادتى شده بود كه ذكر آن عادت‌ها و فرجام شوم ايشان، درس عبرتى براى كافران و نيز تسكينى براى رسول‌اكرم صلى الله عليه و آله است. آيات مربوط به دأب آل‌فرعون، در سوره‌هاى آل‌عمران و انفال آمده و نزول آن‌ها با اوايل تشكيل حكومت اسلامى و وقوع جنگ بدر مقارن است كه مسلمانان در ضعف بودند و دشمنان آنان شوكت ظاهرى داشتند.
در سوره آل‌عمران، پس از اشاره به عِدّه و عُدّه كافران، سخن از دأب آل‌فرعون‌

[1]. الميزان، ج 8، ص227
[2]. جامع‌البيان، مج3، ج 3، ص 259

اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 138

صيغة PDF

شهادة

الفهرست