- مدرسة الفقاهة
- مکتبة مدرسة الفقاهة
- قسم التصویري
- قسم الکتب لأهل السنة
- قسم التصویري (لأهل السنة)
- ويکي فقه
- ويکي السؤال
- مدرسة الفقاهة
- مکتبة مدرسة الفقاهة
- قسم التصویري
- قسم الکتب لأهل السنة
- قسم التصویري (لأهل السنة)
- ويکي فقه
- ويکي السؤال
|
||||
| اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 137 | ||||
|
استَكبَروا إِنّا
كُلٌّ فيها إِنَّ اللّهَ قَد حَكمَ بَينَ العِباد».
(غافر/ 40، 47- 48)
8. شكنجه و نسل‌كشى: «و إِذ نَجَّينكُم مِن ءَالِ فِرعَونَ يَسومونَكُم سوءَالعَذابِ يُذبّحونَ أَبناءَكُم و يَستَحيونَ نِساءَكُم و فِى ذلِكُم بَلَاءٌ مِن رَبّكُم عَظيم و ياد كنيد آن‌گاه كه شما را از چنگ فرعونيان رهانيديم؛ همان‌هايى كه] شما را سخت شكنجه مى‌كردند؛ پسران شما را سر مى‌بريدند، و زنان شما را زنده مى‌گذاشتند و در آن امر و بلا] و آزمايش بزرگى از جانب پروردگارتان بود.» (بقره/ 2، 49) آيات 141 اعراف/ 7 و 6 ابراهيم/ 14 نيز به همين مطلب اشاره دارد. فخررازى درباره زيان‌هاى ذبح پسران و زنده نگه‌داشتن دختران بنى‌اسرائيل، به مواردى مانند كمى مردان، انقطاع نسل، عذاب روحى مادران و بهره‌گيرى جنسى از زن‌هاى آنان كه نهايت ذلّت يك قوم است، [1] اشاره مى‌كند. 9. پيمان‌شكنى: آل‌فرعون هرگاه گرفتار عذاب مى‌شدند، با موسى پيمان مى‌بستند كه ايمان آورند و بنى‌اسرائيل را رها سازند و چون عذاب از آنان برداشته مى‌شد، پيمان مى‌شكستند: «و لَمّا وَقَعَ عَلَيهِمُ الرّجزُ قالوا يموسىَ ادعُ لَنا رَبّكَ بِما عَهِدَ عِندَكَ لَئِن كَشَفتَ عَنّا الرّجزَ لَنُؤمِنَنَّ لَكَ و لَنُرسِلَنَّ مَعَكَ بَنِى‌إِسرءِيلَ* فَلَمّا كَشَفنا عَنهُمُ الرّجزَ إِلى أَجَلٍ هُم بلِغوه إِذا هُم يَنكُثون.» (اعراف/ 7، 134- 135) و آيه 50 زخرف/ 43 نيز از پيمان‌شكنى آنان خبر مى‌دهد: «فَلَمّا كَشَفنا عَنهُم‌الْعَذابَ إِذاهُم يَنكُثون». فعل مضارع در آيات پيشين، به تكرار و استمرار پيمان‌شكنى‌هاى آنان اشاره دارد. 10. تهمت: از ديگر رفتار فرعونيان متّهم ساختن موسى به انواع تهمت‌ها است: الف. تهمت سحر: «و قالوا يأَيُّهَ السَّاحِرُ ادعُ لَنا رَبَّكَ بِما عَهِدَ عِندَكَ إِنَّنا لَمُهتَدون.» (زخرف/ 43، 49) ملأ فرعون گفتند: موسى جادوگر است: «قالَ المَلَأ مِن قَومِ فِرعَونَ إِنَّ هذا لَسحِرٌ عَليم.» (اعراف/ 7، 109) ب. تهمت به فسادگرى: سران قوم فرعون، موسى عليه السلام را به افساد در زمين متّهم كردند: «و قالَ المَلَأُ مِن قَومِ فِرعَونَ أتَذَرُ موسى و قَومَهُ لِيُفسِدوا فِى‌الأَرض.» (اعراف/ 7، 127) در همين جهت مى‌گفتند كه موسى قصد دارد مردم را از سرزمينشان بيرون كند: «يُريدُ أَن يُخرِجَكُم مِن أَرضِكُم.» (اعراف/ 7، 110) ج. شگون بد زدن: هنگامى‌كه آل‌فرعون بر اثر رفتارشان دچار خشك‌سالى شدند، به [1]. التفسير الكبير، ج1، ص 68 |
||||
| اسم الکتاب : اعلام القرآن المؤلف : فرهنگ و معارف قرآن الجزء : 1 صفحة : 137 | ||||
|
www.eShia.ir