همچون: أعاذنا اللّه من عذاب الفقير بفضله و رحمته، فنعوذ باللّه من مثل هذه المقالات بل المحالات، على أحد الأقوال المشروحة، على قول أكثر المفسرين.

۶. فوايد لغوى تفسير ابوالفتوح و لغات كمياب آن

گاهى برخى واژگان فارسى سره در تفسير ديده مى شود كه در ديگر كتب آن زمان ديده نمى شود و يا به آن معنا به كار نرفته است. مرحوم حقوقى با مراجعه به فرهنگ برهان قاطع، بهار عجم و غياث اللغات دريافت كه اين واژگان جزء لغات كمياب و انحصارى تفسير شيخ است و به نمونه هايى از اين گونه واژگان اشاره مى كند.

۷. شأن نزول آيات

يكى ديگر از ويژگيهاى روض الجنان، شيوه نقل اسباب النزول است. شيخ در بيان شأن نزول آيات، به مسائل تاريخى و جنگهاى پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله اشاره مى كند و اين امر در روشن شدن تاريخ پيامبر بسيار مهم است. به عنوان نمونه نويسنده از رازى در شأن نزول آيه: «قَدْ نَرى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّماءِ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضاها» [1] نقل قول مى كند: «سبب نزول آيت آن بود كه جماعتى از جهودان طعنه زدند و گفتند اگر محمد دين ما را عيب مى كند، چرا روى به قبله ما مى كند؟ اگر او را شريعت بودى جداگانه، او را قبله جدا بودى. و او را در دل آرزوى كعبه و مسجد الحرام بودى كه قبله پدرش ابراهيم بود. جبرئيل را گفت: اين دشمنان مرا طعنه مى زنند و مراد من آن است كه روى به قبله پدرم آرم. جبرئيل گفت: من بنده ام، تو از خداى تعالى در خواه. اگر مصلحت داند، قبله بگرداند. رسول صلى الله عليه و آله ادب نگاه داشت، به زبان هيچ نگفت و روى در آسمان مى كرد. آب در چشم مى گردانيد و حاجت در دل مى گردانيد. آن گه در نماز ايستاد، دو ركعت نماز پيشين بكرد. جبرئيل آمد و اين آيت آورد».

[1] بقره (۲): آيه ۱۴۴.