فاسقان مخلّد در آتش نيستند. گرچه آياتى عموميت را مى رسانند، امّا با آيات ديگر تخصيص مى خورند؛ مانند آيه: «وَ مَنْ يَعْصِ اللّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يَتَعَدَّ حُدُودَهُ يُدْخِلْهُ ناراً خالِداً فِيها وَ لَهُ عَذابٌ مُهِينٌ» [1] . در مقابل اين آيه، آيه ۴۸ سوره نسا، آيه ششم سوره رعد و آيه ۵۳ سوره زمر است.

۴. عدل الهى

يكى از مباحث مهم علم كلام عدل الهى است. درباره عدل سخن بسيار است. در آغاز ببينيم مراد از عدل چيست؟
عدل در لغت و اصطلاح: در فرهنگهاى لغت عربى براى عدل معانى كاربردهايى ذكر شده است كه مهم ترين آنها عبارت اند از: تعادل، تناسب، تساوى، برابرى، اعتدال، رعايت حدّ وسط در امور، استوار و استقامت. [2]
مى توان گفت جامع معانى و كاربردهاى ياد شده عدل اين است كه «هر چيزى در جايگاه متناسب خود قرار گيرد».
اميرالمؤمنين عليه السلام در تعريف عدل مى فرمايد: «اَلْعَدْلُ يَضَعُ الاُْمور مَواضِعَها». [3]
تعريف دقيق فلاسفه در اين باره اين است: «رددت كُلّ شَى ء في مَوضِعِه و إعْطاءُ كُلِّ ذى حَقٍ حَقَّهُ». [4]
علامه طباطبايى در تحليل حقيقت عدل فرموده است:
«حقيقت عدل عبارت است از برقرارى تساوى و توازن ميان امور؛ به گونه اى كه سهم شايسته هر يك بدان داده شود؛ در نتيجه، همگى در اين جهت، در جايگاه شايسته خود قرار مى گيرند و يكسان و برابرند». [5]

[1] نسا (۴): آيه ۱۹.

[2] المصباح المنير، ص ۵۱ ـ ۵۲؛ مفردات راغب، ص ۳۲۵.

[3] نهج البلاغه، حكمت ۴۳۷.

[4] شرح الأسماء الحسنى، ص ۵۴ .

[5] الميزان، ج ۱۲، ص ۳۳۱.