در مورد اخبار اسرائيلى، حساسيت چندانى برانگيخته نشده است و نقدهاى جدى بر اين روايات وارد نشده است و تفسيرهاى فارسى و عربى از خرافات اسرائيلى پالايش نگرديده است.

رويكرد انتقادى به قصص انبيا

شيوه كار ابوالفتوح رازى ادامه دهنده سنت تفسيرهاى قصصى است. اينكه از چه منابعى براى قصه ها استفاده كرده، چون ذكر منابع مرسوم نبوده است، امرى دشوار است. نثر رازى در بيان و تحليل قصه ها سادگى، روانى، فصاحت، اصالت در نثر كهن، صحت و دقت در امانت، طرح و طرد تحليلهاى نادرست ديگران، فوايد لغوى، نكات جالب دستورى و زبان شناسى، لطايف و دقايق ادبى، از جمله ويژگيهاى اين بخش است.
گرچه تفسير منسوب به محمد بن جرير طبرى را پدرِ تاريخ و تفسير نام نهادند، اما مورخ بودن و مفسر بودن هم به شيخ ابوالفتوح مى برازد.
رازى سه گونه از قصص را مورد توجه قرار داده است:
يك دسته، كه بخش عمده آن است، مربوط به زندگانى و احوال امم گذشته و انبياى الهى تا پيش از اسلام است.
دسته ديگر، ويژه زندگانى پيامبر اسلام و دوران رسالت و... است. كه برخى از اين قصه ها مربوط به داستانهاى اساطيرى و اخبار اسرائيلى است.
به جز مفسر بزرگ، ابن جرير طبرى، راويان شيخ گاهى به نقل از قُصّاص نامدار اسرائيليات چون ثعلبى صاحب تفسير و قصص الانبياء است؛ كه از كسانى چون: كعب الأحبار، وهب بن مُنَبه. عبداللّه بن سلام و ابن جريح نقل روايت مى كند.
شيخ ابوالفتوح گرچه برخى اخبار را از طبرى نقل مى كند، اما به عنوان يك عالم شيعى صاحب مشرب، نظرش را با صراحت بيان مى كند؛ مانند داستان حضرت