منحصر به فرد شيخ در بيان مسائل فقهى و تحليل و تجزيه آن و ردّ عقايد مخالفان و اثبات و تأييد آراى فقهاى شاعى مذهب، فقط آيات و احاديث است.
به همين سبب اهميت انعكاس احاديث نبوى و سخنان ائمه هدا در تفسير كبير شيخ آشكار مى شود. در اين تفسير بزرگ ۶۵۰ حديث نبوى به دست آمد كه شيخ در اثناى تفسير استناداً به ذكر آنها پرداخته. ترجمه ۴۹۸ حديث از پيشواى گرامى اسلام را از متن تفسير به دست آورد. علاوه بر اين احاديث و ترجمه ها، ۱۳۶۶ حديث و خبر از پيغمبر (صلوات اللّه عليه) و ائمه اطهار عليهم السلام به نثر ساده وروان ابوالفتوح به دست آمد كه شيخ بدون نقل نص حديث و خبر به زبان تازى، تنها به ذكر ترجمه فارسى آنها مبادرت ورزيده و اين امر نشان مى دهد كه چگونه شيخ سعى داشته از تأثير مستقيم زبان عرب در اثر نفيس خود بكاهد و تفسير را چنان كه وعده داده بود تا حد امكان به فارسى تنظيم و تدوين نمايد. مطالعه و تحقيق در ترجمه اين احاديث و اخبار و استنتاج فوايد بى شمارى كه از اين كار بر نثر فارسى تفسير مترتب است خود، كارى در خور توجه است كه در اين فرصت كوتاه امكان ورود در اين بحث ميسر نيست.

استعمال پاره اى ادوات و جملات عربى

يكى ديگر از خصوصيات نثر تفسير شيخ، استعمال پاره اى ادوات و جملات عربى است كه در ميان عبارات فارسى به كار رفته و شيوه استعمال آنها طورى است كه بايد گفت كلمات و ادوات و حروف مزبور، در زمان شيخ، در زبان پارسى رايج و متداول بوده است. به هر صورت ورود اين قبيل ادوات و جمله هاى تازى در نثر ابوالفتوح رازى، كه لامحاله تحت تأثير ادبيات عرب انجام پذيرفته از نظر تحليل و تجزيه سبك نثر تفسير، درخور توجه و اهميت است. اينك نمونه اى چند از هر يك