مى‌تواند، وضو صحيح است فرق اين دو را بيان فرمائيد.

ج‌

- فرق اين است كه با انحصار مصبّ، امر به وضوء نيست و با عدم انحصار، امر به وضو دارد هر چند صبّ، در مكان غصبى، حرام است.

س 16

- هر گاه زمينى جهت قبرستان وقف شود يا اين كه زمينى در اطراف امام زاده، محلّ دفن اموات شود بعدا مقدارى از آن قبرستان يا زمين امام زاده را حوض كنند، وضوى در آن حوض چه صورت دارد مخصوصا اگر در خود آن قبرستان يا زمين امام زاده چاه بزنند و آب از آن چاه باشد.

ج‌

- در مورد سؤال صحّت وضوء بعيد نيست.

وضوء يا تيمّم كسى كه دست يا پايش قطع شده‌

س 17

- شخصى دستش از مرفق قطع شده تيمّم نمايد يا بايد وضوء بگيرد و اگر واجب باشد كه وضوء بگيرد به چه نحو به جا بياورد؟.

ج‌

- در فرض مذكور اگر خودش مى‌تواند، صورتش را بشويد، مثلا صورت را در آب فرو برد و بقصد شستن وضوئى از آب، خارج نمايد با رعايت ترتيب، و شخص ديگرى با رطوبت صورت، سر و پاهاى او را مسح نمايد و اگر نمى‌تواند مثل آن كه آب كرّ و يا جارى نباشد ديگرى صورت او را بشويد و سر و پايش را مسح كند.

س 18

- شخصى كه يك دست و يا دو دست و يا يك پا و يا دو پاى او را قطع كرده‌اند و جاى مسح ندارد تكليفش چيست و طريقه وضو و تيمّم او چگونه است؟.

ج‌

- كسى كه يك دست يا دو دست او را از بالاى مرفق قطع كرده‌اند شستن از او ساقط است و اگر از مرفق به پائين، چيزى باقى است آن را بشويد و اگر يك دست دارد مسح سر و پا را با همان يك دست بكشد و اگر هيچ دست ندارد با دست غير، از آب صورت مسح بكشد و كسى كه پاى او را قطع كرده‌اند اگر از قدم چيزى باقى است بهمان مسح بكشد و الّا مسح ساقط است و طريقه تيمّم كسى كه دست او قطع شده اينست كه اگر يك دست او قطع شده دست ديگر را به زمين بزند و پيشانى را با آن مسح نمايد و بعد پشت دست را به زمين بزند و احتياط