درس ششم: عوامل نابودى جامعه‌

أَرْبَعٌ لا يَدْخُلُ بَيتتاً واحِدَةٌ مِنْها إِلَّا خَرِبَ وَلَمْ يَعْمُرْ بِالْبَرَكَةِ: الخِيانَةُ وَ السَّرِقَهُ وَ شُرْبُ الخَمْرِ وَ الزّنا [1]

ترجمه‌

چهار چيز است كه اگر يكى از آنها در خانه‌اى وارد شود، ويران مى‌گردد و بركت خدا آن را آباد نمى‌كند:

خيانت، دزدى، شرابخورى، و عمل منافى عفت!

شرح كوتاه‌

نه تنها خانه‌ها، كه اجتماعات نيز از اين قانون بر كنار نيستند:

هنگامى كه خيانت در اجتماعى نفود كند روح اعتماد از آن برچيده مى‌شود.

و هنگامى كه سرقت در اشكال مختلف در آن راه يابد آرامش از آنها رخت بر مى‌بندد.

و هنگامى كه ميگسارى در ميان آنها رايج گردد، افكارى ناتوان و فرزندانى معلول و جوانانى بى‌اثر خواهند داشت.

و هنگامى كه دامان آنها آلوده بى‌عفتى گردد بنيان خانواده‌ها متزلزل خواهد گشت، و نسل آينده آنها به فساد كشيده خواهد شد.

[1] از نهج الفصاحه.