الف- پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله در حديث زيبايى از دعا به اسلحه مؤمن تعبير كرده است: «فَإِنَّ سِلَاحَ الْمُؤْمِنِ الدُّعَاءُ [1]» يعنى، با دعا مى‌توان بسيارى از موانع را از سر راه برداشت.

ب- امام على عليه السلام در اين باره مى‌فرمايد:

«أَلدُّعَاءُ مَفَاتِيحُ النَّجاحِ و مَقَالِيدُ الْفَلَاحِ‌ [2]؛ دعا چراغ نجات و كليد پيروزى و رستگارى‌ است.»

راستى چرا دعا اين همه اهمّيّت دارد؟

فلسفه اهمّيّت دعا

براى اهمّيّت فوق‌العاده دعا مى‌توان به امور زير اشاره كرد:

1- دعاها، مخصوصاً دعاهاى معصومين عليهم السلام، سرشار از درسهاى عالى تربيت و اخلاق است؛ مثلًا «دعاى ندبه» براى كسانى كه با دقّت و حضور قلب و با توجّه به مضمون و محتوايش، آن را زمزمه مى‌كنند، يك دوره درس امامت و ولايت عاشقانه است. يا دعاى بلند و پر محتواى «عرفه» حاوى يك دوره كامل معارف و عقايد، مخصوصاً درس توحيد و يكتاپرستى است؛ توحيدى كه در اين دعا موج مى‌زند در دعاهاى ديگر يافت نمى‌شود. «دعاى كميل» به ما درس تهذيب و خودسازى و توبه مى‌دهد؛ به انسانى كه قصد توبه و بازگشت به خدا را دارد، مى‌آموزد كه چگونه با خداى خويش سخن بگويد. و از «دعاى مكارم‌الاخلاق» مى‌توان يك دوره اخلاق اسلامى را استخراج كرد.

نتيجه اين كه، يكى از اسرار اهمّيّت دعا اين است كه مكتب عالى تربيت و پرورش است.

[1]. ميزان الحكمة، باب 1198، حديث 5759.

[2]. ميزان الحكمة، باب 1197، حديث 5746.