4- كفّار حربى:

كفّار حربى كسانى هستند كه نه اهل ذمّه هستند، و نه عهد و پيمانى با ما بسته‌اند، و نه در زمره كفّار معاهدند؛ بلكه در حال جنگ با ما هستند. فقط خون اين گروه از كفّار مباح است. از ديدگاه اسلام خون چنين كفّارى احترام ندارد، همانگونه كه آنها خون ما مسلمانان را محترم نمى‌شمرند. البتّه طبق دستورات اسلام، مسلمانان فقط متعرّض جنگجويان آنها در جبهه‌هاى جنگ مى‌شوند، و به زن و بچّه و پيرمردان و پيرزنان و بيماران آنها كارى ندارند. [1]

نتيجه اين كه، خون سه گروه اوّل كفّار محترم، و تنها خون گروه چهارم مباح مى‌باشد.

نكته دوم: ارزش انسان در اسلام‌

اسلام براى انسان ارزشى فوق‌العاده قائل است، كه با مطالعه احكام و معارف اسلامى بخوبى روشن و آشكار مى‌شود. به گونه‌اى كه اگر بخواهيم بصورت كامل و مستوفى در اين زمينه بحث كنيم، مثنوى هفتاد من كاغذ خواهد شد؛ ولى جهت رعايت اختصار، به چند مورد آن اشاره مى‌كنيم:

الف- آفرينش آدم:

داستان خلقت آدم ابوالبشر اوّلين مطلبى است كه عظمت انسان را از ديدگاه اسلام روشن مى‌كند. مى‌دانيم آدم از دو جزء تركيب و خلق شده است، جزء مادى او كه همان گِل گنديده بى‌ارزش است و جزء معنوى وى كه همان روح خدايى است. آرى، خداوند روح الهى و آسمانى بسيار والا و عاليمرتبه‌اى به انسان داده، كه به خاطر همين امتياز بر تمام موجودات پيشى گرفته است.

ب- سجده فرشتگان بر آدم:

تمام فرشتگان مقرّب بر آدم سجده كردند، تنها ابليس فرمان الهى را زير پا نهاد و بر آستان آدم سر بر خاك نسائيد كه او هم جزء فرشتگان‌

[1]. شرح بيشتر پيرامون اقسام چهارگانه كفّار را در جلد اوّل استفتائات جديد، پاسخ سؤال 1161 مطالعه فرماييد.