است، جايى براى عشق به دنيا و دنياپرستى ندارد. به نمونه والايى از قلبهاى مالامال از عشق خدا توجّه كنيد.

دنيا در نظر على عليه السلام‌

على عليه السلام به همراه لشكريانش براى خاموش كردن آتش فتنه به سوى بصره حركت كرد. در يكى از منزلگاه‌هاى بين عراق و حجاز، دستور توقّف داد. خميه‌ها بر پا شد، و لشكريان به استراحت پرداختند. حضرت از فرصت استفاده نمود و مشغول وصله زدن كفش پاره‌اش شد! ابن عبّاس به خدمت امام رسيد، عرض كرد: كاروانى كه عازم مكّه و سفر حج هستند، به سوى ما مى‌آيد. عدّه‌اى از شخصيّتها و افراد سرشناس در آن حضور دارند. فرصت خوب و مناسبى براى تبليغ مقام خلافت، و تثبيت پايه‌هاى حكومت شما در بين مردم است. از اين فرصت استفاده كنيد، و براى آنها سخنرانى داشته باشيد تا قلبهاى آنها متمايل به شما گردد، و محبّتتان در دل آنها بنشيند! حضرت، همانطور كه به پينه كردن كفشهايش مشغول بود، از ابن عبّاس پرسيد: به نظر شما اين كفهشاى پاره، كه درصدد اصلاح آن هستم، چه قيمتى دارد؟ ابن عبّاس، كه گويا اصلًا انتظار چنين برخوردى را نداشت، عرض كرد: يا اميرالمؤمنين! من در مورد مسائل مهمّ حكومت و تثبيت خلافت با شما سخن مى‌گويم، شما از قيمت اين كفشهاى پاره مى‌پرسيد! وانگهى، اين كفشها ارزشى ندارد، و از فرط كهنگى قابل قيمت گذارى نيست!

حضرت فرمود:

به خدا قسم حكومت بر شما در نزد من، از اين كفشهاى كهنه وصله شده بى ارزش‌تر است!

ابن عبّاس! تو خيال مى‌كنى من اهل زد و بندهاى سياسى و داد و ستدهاى كذائى هستم!

ابن عبّاس! تصوّر مى‌كنى من براى تحكيم پايه‌هاى حكومت قدم برمى‌دارم!

قلبى كه مملو از عشق و محبّت خداست، حكومت بر مردم را بى ارزشتر از لنگه كفش كهنه‌اى مى‌داند!