عبادالرّحمن كيانند؟

قبل از پرداختن به ويژگيهاى چهارده گانه عبادالرّحمن، لازم است به اين پرسش پاسخ داده شود كه؛ منظور از عبادالرّحمن چيست؟ و عبادالرّحمن‌ [1] چه كسانى هستند؟ در پاسخ به اين پرسش توجّه به نكاتى لازم است:

1- واژه «عبادالرّحمن» در دو جاى قرآن مجيد آمده است، يكى در همين آيات سوره فرقان كه موضوع بحث ماست، و ديگر در آيه شريفه 19 سوره زخرف؛ در آن آيه مى‌خوانيم:

وَ جَعَلُوا الْمَلائِكَةَ ا لَّذِينَ هُمْ عِبَادُ الرَّحْمنِ إِنَاثاً

مشركان، فرشتگانى كه عبادالرّحمن (بندگان خاص خدا) هستند را دختران خداوند قرار دادند!

خداوند متعال در اين آيه، فرشتگان را عبادالرّحمن خوانده است.

[1]. به تعبير علماى اصول فقه «تعليق حكم بر وصف، مشعر بر عليّت است.» بنابراين، وقتى گفته مى‌شود «عبادالرّحمن» داراى چنين ويژگيهايى هستند، يعنى چون بنده هستند و بنده خداى رحمان مى‌باشند به چنين صفات والايى دست يافته‌اند. به تعبير ديگر، مدال عبوديّت اوّلًا، و مدال انتساب به خداى رحمان ثانياً، باعث شده كه اين گروه خاص از انسانها، در بين تمام مردم ممتاز گردند. بنابراين، كسانى كه مشتاق صعود به اين قلّه رفيع هستند، بايد از سكّوى عبوديّت خداوند رحمان پرواز را شروع كنند.