1- هر گاه آب بنوشى، و مقدارى از آب ته ليوان شما اضافه بيايد، و آن را دور بريزى، اين كار اسراف محسوب مى‌شود! بدين جهت نقل مى‌كنند كه امام خمينى رحمه الله در اين گونه موارد قطعه كاغذى روى ليوان مى‌گذاشت، و بعداً باقيمانده آب را مورد استفاده قرار مى‌داد. و حتّى آن مقدار از آب رااسراف نمى‌كرد.

2- معمولًا لباس بيرون انسان با لباسى كه داخل منزل مى‌پوشد تفاوت دارد؛ لباس بيرون به شكلى است كه آبروى انسان را حفظ كند (بدين جهت از آن به «الثّوب الصّون» تعبير شده است.) اسلام مى‌گويد پوشيدن لباس ميهمانى و استفاده از آن در داخل منزل، اسراف محسوب مى‌شود.

3- مسلمان بايد از همه چيز بيشترين بهره را ببرد؛ مثلًا در صورت امكان از هسته خرما براى تنور و پختن نان و مانند آن استفاده كند؛ مخصوصاً كه در زمان ما هيچ چيز بى فايده و بلااستفاده نمى‌ماند؛ تا آنجا كه زباله‌ها را تبديل به كود مى‌نمايند و بعضاً از آن برق توليد مى‌كنند! يا فاضلابها را با دستگاههاى مدرن تصفيه نموده، و براى كشاورزى آماده مى‌كنند؛ بلكه گاه به عنوان آب آشاميدنى نيز مورد استفاده قرار مى‌دهند!

سخنان امام صادق عليه السلام زمانى بيان شده كه هيچ يك از امكانات فعلى براى استفاده از زباله‌ها و فاضلابها وجود نداشت. و اين خود نوعى معجزه است.

آرى، اسلام براى زدودن فقر از چهره جامعه اينقدر برنامه‌هاى ظريف و دقيق دارد، امّا امروزه شاهد اسرافهاى كلان و گسترده، در سراسر جهان، حتّى در بين مسلمانان و شيعيان، هستيم!

واعظ شهير، مرحوم فلسفى، مى‌گفت: به مجلسى دعوت شدم؛ شخصى، كه گويا دكتراى اقتصاد داشت، پيرامون اقتصاد ايران سخنان فراوانى گفت، و براى سر و سامان دادن به وضع نابهنجار اقتصاد كشور، دلسوزى زيادى كرد. تا اين كه سفره غذا گسترده شد و انواع غذاها را در آن چيدند.

آقاى دكتر بشقابى برداشت، و آن را از غذاهاى مختلف پر كرد، و پس از آن كه چند