طبق اين آيه مباركه، انفاق بايد از بهترين چيزها باشد، تا انفاق كننده به قلّه نيكوكارى صعود كند. در حديث جالبى مى‌خوانيم كه:

امام صادق عليه السلام «شِكَر» انفاق مى‌كرد! از آن حضرت پرسيدند: چرا شِكَر انفاق مى‌كنيد؟

حضرت فرمود: من شكر زياد دوست دارم، و خداوند در قرآن دستور داده از بهترينِ چيزهايى كه دوست داريد انفاق كنيد، بدين جهت شكر انفاق مى‌كنم! [1]

در حالات امام هشتم على بن موسى‌الرضا عليهما السلام نيز مى‌خوانيم‌

وقتى براى آن حضرت سفره غذا پهن مى‌كردند، و غذاها چيده و آماده خوردن مى‌شد، حضرت ظرف بزرگى طلب مى‌كردند، سپس از هر غذا، مقدارى برمى‌داشتند و داخل آن ظرف مى‌گذاشتند، و سفارش مى‌كردند آن را به نيازمندان بدهند، و بعد شروع به خوردن غذا مى‌نمودند! [2]

بنابراين، اگر خواهان صعود به اوج قلّه احسان و نيكوكارى هستيم، بايد از محبوبترين اموالمان در راه خداوند، و فقط براى رضاى او، انفاق كنيم.

البتّه اين سخن بدان معنى نيست كه انفاق از چيزهاى ديگر، مخصوصاً لوازمى كه مورد نياز نيست و در خانه انباشته شده، پسنديده و نيكو نمى‌باشد و نبايد آنها را به نيازمندان داد؛ بلكه رسيدن به مقام «برّ» انفاق از بهترين چيزها را مى‌طلبد.

2- به چه كسانى كمك كنيم؟

آيه 215 سوره بقره به اين سؤال پاسخ مى‌دهد:

قُلْ مَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ خَيْرٍ فَلِلْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ وَ الْيَتَامَى‌ وَالْمَسَاكِينَ وَ ابْنِ السَّبِيلِ وَ مَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ‌

بگو: «هر خير و نيكى (و سرمايه سودمند مادّى و معنوى) كه انفاق مى‌كنيد، بايد براى‌

[1]. نورالثّقلين، جلد 1، صفحه 363، حديث 235.

[2]. منتهى الآمال، جلد دوم، صفحه 174.