مؤمنان، تنها كسانى هستند كه هر گاه نام خدا برده شود، دلهايشان ترسان مى‌گردد؛ و هنگامى كه آيات او برآنها خوانده شود، ايمانشان فزونتر مى‌گردد، و تنها بر پروردگارشان توكّل دارند. آنها كه نماز را بر پا مى‌دارند؛ و از آنچه به آنها روزى داده‌ايم، انفاق مى‌كنند. (آرى) مؤمنان حقيقى آنها هستند؛ براى آنان درجاتى (مهم) نزد پروردگارشان است؛ و براى آنها، آمرزش و روزىِ بى نقص و عيب است.

طبق آنچه در آيات سه گانه فوق آمده، مؤمنان بايد داراى پنج صفت باشند:

1- احساس ترس و خوف از ابّهت نام خدا 2- نموّ و رشد ايمان 3- توكّل بر خدا 4- اقامه نماز 5- انفاق در راه خدا

جالب اين كه هم از آيه اوّل و هم از آيه آخر استفاده مى‌شود كه فقط كسانى كه اين صفات را دارند مؤمن هستند، و غير آنها در زمره مؤمنان قرار ندارند؛ يعنى، مسلمانانى كه انفاق نمى‌كنند، مؤمن نيستند!

اركان انفاق‌

انفاق و كمك به نيازمندان اركانى دارد كه قرآن مجيد آن را بيان كرده است؛ از جمله اين كه از چه چيز انفاق كنيم؟ به چه كسانى كمك نمائيم؟ چقدر انفاق كنيم؟ چگونه ديگران را در امكانات خود سهيم نمائيم؟

1- از چه چيز انفاق كنيم؟

پاسخ به اين سؤال در آيه شريفه 92 سوره آل عمران آمده است:

لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّى‌ تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَ مَا تُنْفِقُوا مِنْ شَىْ‌ءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ‌

هرگز به (حقيقت) نيكوكارى نمى‌رسيد مگر اين كه از آنچه دوست مى‌داريد، (در راه خدا) انفاق كنيد؛ و آنچه انفاق مى‌كنيد، خداوند از آن آگاه است.