چند در مسائل مادّى بسيار دقيق و موشكاف مى‌باشيم. با يك حساب سرانگشتى در خواهيم يافت كه اگر خداوند با عدالتش با ما رفتار كند چقدر كار مشكل خواهد شد.

توجّه كنيد:

اگر شخصى علاوه بر سنّ تكليفش سى سال عمر كند و در اين سى سال، بطور متوسّط هر روز آلوده يك گناه گردد، سالى سيصد و شصت و پنج گناه كرده كه اگر اين عدد را در 30 ضرب كنيم، خواهيم ديد كه در مجموع عمرش به بيش از ده هزار گناه آلوده شده است! آيا انسانى كه اينقدر گناه دارد، نبايد از مقام عدالت خداوند بترسد! بنابراين، اگر كسى مرتكب گناهى نشود، و همواره در مسير الهى قدم بردارد، از عدالت خداوند ترسى نخواهد داشت. همانگونه كه انسان بى گناه اگر از كنار هزاران پليس و كلانترى و دادگاه و دادگسترى عبور كند هيچ ترسى و واهمه‌اى به خود راه نمى‌دهد. آن كس كه حساب پاك و پرونده صافى دارد، باكى از محاسبه و محاكمه ندارد.

نتيجه اين كه، انسانها در حقيقت از اعمال خودشان مى‌ترسند نه از مقام عدالت خداوند. و ريشه خوف از خدا، به خوف از اعمال ناپسند و ناشايسته خود انسان باز مى‌گردد. كه براى از بين بردن اين خوف، بايد رفتار و اعمال خود را اصلاح كنيم.

آثار و بركات ترس از خدا

در روايتى از امام صادق عليه السلام آمده است:

«كسى كه از خداوند بترسد، از هيچ كس نمى‌ترسد. و كسى كه از خدا نترسد، از همه كس و همه چيز مى‌ترسد.» [1]

مصداق بارز اين روايت مسلمانان صدر اسلام در جنگ نابرابر بدر هستند.

توضيح اين كه، پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله براى اين جنگ سرنوشت ساز، 313 نفر از مسلمانان را انتخاب، و به اتّفاق آنان به سوى سرزمين بدر حركت كرد. لشكر مسلمانان از هيچ‌

[1]. ميزان الحكمة، باب 1151، حديث 5471. روايات ديگرى به همين مضمون در همان باب آمده است.