اين كه عدد هفت در اينجا عدد شمارش است، يا عدد تكثير؟ دو احتمال وجود دارد:

نخست اين كه عدد شمارش باشد؛ يعنى جهنّم هفت در دارد، نه كمتر و نه بيشتر.

احتمال ديگر اين كه عدد تكثير باشد؛ يعنى جهنّم درهاى مختلف و فراوانى دارد.

مانند عدد هفت در آيه شريفه 27 سوره لقمان كه عدد تكثير است؛ نه شمارش.

خداوند متعال در آيه فوق مى‌فرمايد:

«وَ لَوْ أَنَّ مَا فِى الْارْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلَامٌ وَ الْبَحْرُ يَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَا نَفِدَتْ كَلَمَاتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ؛

و اگر همه درختان روى زمين قلم شود، و دريا براى آن مركّب گردد، و هفت دريا به آن افزوده شود، (اينها همه تمام مى‌شود، ولى) كلمات خدا پايان نمى‌گيرد! خداوند عزيز و حكيم است.»

عدد هفت در اين آيه عدد تكثير است، نه شمارش؛ زيرا در صورتى كه عدد شمارش باشد لازمه‌اش اين است كه اگر درياها تبديل به هشت عدد شود، علم خداوند (كلمات) پايان مى‌پذيرد! در حالى كه مى‌دانيم علم خداوند همانند ذاتش نامحدود است؛ بنابراين، عدد هفت در آيه مذكور عدد شمارش نيست، بلكه عدد تكثير است.

همانگونه كه عدد هفتاد در آيه شريفه هشتاد سوره توبه نيز عدد تكثير است. [1] خداوند متعال در اين آيه خطاب به پيامبرش مى‌فرمايد:

«إِسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لَاتَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِنْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ؛ چه براى آنها استغفار كنى، چه نكنى، (حتّى) اگر هفتاد بار براى آنها استغفار كنى، هرگز خدا آنها را نمى‌آمرزد!»

اين عدد نيز تكثير است؛ زيرا در صورتى كه عدد شمارش باشد، لازمه‌اش اين است كه اگر پيامبر صلى الله عليه و آله هفتاد و يك بار براى آنها طلب آمرزش نمايد، مشمول آمرزش‌

[1]. عدد تكثير در گفتگوهاى روزانه ما فارسى زبانها نيز به كار گرفته مى‌شود؛ مثلًا در ضرب المثل معروف:

«آفتابه لگن هفت دست، شام و ناهار هيچى»

عدد هفت خصوصيّتى ندارد؛ بلكه منظور آن است كه تزئينات سفره و امور فرعى آن بسيار زياد، و غذا كه هدف اصلى سفره است، وجود ندارد.