اسم الکتاب : والاترين بندگان المؤلف : مكارم شيرازى، ناصر الجزء : 1 صفحة : 121
خداوند قرار مىگيرند، در حالى كه منظور خداوند اين نيست؛ بلكه منظور اين است
كه: هر چند شماىِ پيامبر براى اين افراد بسيار آمرزش بطلبى- به خاطر اين كه به خدا
و پيامبرش كفر ورزيده و فاسق گشتهاند، و به همين وضع از دنيا رفتهاند- قابل
آمرزش نيستند.
نتيجه اين كه، طبق اين احتمال (كه عدد هفت در مورد درهاى جهنّم عدد تكثير
باشد) جهنّم درهاى فراوانى دارد، امّا جزئيّات آن بر ما روشن نيست.
درهاى بهشت
در آيه 73 سوره زمر، سخن از درهاى بهشت به ميان آمده است. توجّه كنيد:
و كسانى كه تقواى الهى پيشه كردند، گروه گروه به سوى بهشت برده مىشوند.
انتخاب صفت تقوا از ميان صفات فراوان بهشتيان، نشانگر اهمّيّت فوقالعاده و
نقش كليدى آن براى ورود به بهشت است. مشتاقانِ به بهشت بايد هر چه بيشتر تقواى
خويش را افزايش دهند.
حَتَّى إِذَا جَاءُوهَا وَ فُتِحَتْ أَبْوَابُهَا
هنگامى كه به آن (بهشت) مىرسند درهاى بهشت گشوده مىشود.
همان مباحثى كه در مورد جزئيّات درهاى جهنّم در بحثهاى قبل گذشت، اينجا هم
مطرح مىباشد.