«حَتَّى‌ إِذَا جَآءُوهَا فُتِحَتْ أَبْوَابُهَا؛ هنگامى كه (كفّار) به دوزخ مى‌رسند درهاى آن گشوده مى‌شود.»

ما همين قدر مى‌دانيم كه جهنّم درهايى دارد؛ امّا اين كه درهاى جهنّم به چه شكلى است؟ آيا تعدّد آن به علّت جمعيّت زياد است، همانگونه كه تعدّد درهاى يك مكان در دنيا براى اين منظور است، يا جهت ديگرى دارد؟ آيا درها را كسى باز مى‌كند، يا خود به خود باز مى‌شود؟ آيا اساساً درهاى جهنّم همانند يك موجود زنده است، يا نه؟

جواب اين سؤالات براى ما روشن نيست.

«وَ قَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَآ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ يَتْلُونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِ رَبِّكُمْ وَ يُنْذِرُونَكُمْ لِقَآءَ يَوْمِكُمْ هَذَا؛ نگهبانان دوزخ (كه گويا منتظر آمدن جهنّميان هستند تا آنها را مجازات نمايند) به دوزخيان مى‌گويند: آيا رسولانى از ميان خود شما به سويتان نيامدند كه آيات پروردگارتان را براى شما بخوانند و از ملاقات اين روز، شما را بر حذر دارند؟!»

آنجا جاى انكار و مخفى كردن و دروغ گفتن نيست، و چاره‌اى جز بيان حقيقت و پذيرش آثار و لوازم آن نمى‌باشد. بدين جهت در ادامه آيه مى‌خوانيم:

«قَالُوا بَلَى‌ وَ لكِنْ حَقَّتْ كَلِمَةُ الْعَذَابِ عَلَى الْكَافِرِينَ؛ (جهنمّيان) گفتند: آرى (پيامبران آمدند و آيات الهى را بر ما خواندند، و ما مخالفت كرديم) ولى فرمان عذاب الهى بر كافران مسلّم شده است.»

از آيه فوق استفاده مى‌شود كه اجمالًا جهنّم درهايى دارد؛ امّا جزئيّات آن- همانگونه كه گذشت- بر ما روشن نيست.

ولى در آيه 44 سوره حجر تعداد درهاى جهنّم بيان شده است. در آيه مذكور مى‌خوانيم:

«لَهَا سَبْعَةُ أَبْوَابٍ لِكُلِّ بَابٍ مِنْهُمْ جُزْءٌ مَقْسُومٌ؛ (دوزخ) هفت در دارد، و براى هر درى، گروه معيّنى از آنها تقسيم شده‌اند.»

گويا درها علامتگذارى شده، و هر كدام مخصوص گروه خاصّى است.