را در رسانه‌هاى خبرى خود مى‌بينند. اينها در واقع از آثار ارزشمند دلار است؛ زيرا اين حوادث و رويدادها تأمين كننده منافع آنان است و حتّى خود با واسطه يا بى واسطه، عاملان آنها هستند!

اين امر تنها به الجزاير منحصر نيست. در سراسر جهان، هر روند و رويدادى كه در مسير تأمين منافع آنان باشد و جريان به دست آوردن و افزايش دلارهايشان را به خطر نيندازد، بدترين نوع حكومت در يك كشور، حتّى حكومت بدوى قبيله‌اى و استبدادى هم، «خوب» شناخته مى‌شودو نقش نداشتن مردم آن سرزمين در حكومت خود، «بد» تلقّى نمى‌گردد. ولى اگر در كشورى و حكومتى، منافع و دلارهاى آنان مورد تهديد قرار گيرد، بهترين نوع نظام حكومتى و مردمى‌ترين اداره سياسى آن كشور، بد و مخالف ارزش‌هاى والاى انسانى معرّفى و شناسانده مى‌شود!

امّا همان گونه كه ياد شد، نظام ارزشى اسلام مبتنى است بر ارزش‌هايى چون ايمان، كمال انسانى، حرمت مقام والاى انسان و حفاظت از آبرو، شرف و حيثيّت وى.

سيره امامان در انفاق و بخشش‌

يكى از جلوه‌هاى آموزنده زندگى امامان بزرگوارمان، نحوه بخشش آنان است. علامه مجلسى در شرح حال امام حسن مجتبى عليه السلام داستان زيبا و پرعبرت زير را نقل مى‌كند:

«امام حسن و امام حسين عليهما السلام و عبداللّه بن جعفر رحمهما الله (شوهر حضرت زينب) همراه با كاروانى عازم زيارت بيت اللّه الحرام شدند و در يكى از منازل، از قافله باز ماندند. بى توشه راه، تشنه و گرسنه در بيابان گرم و سوزان پياده به راه خود ادامه دادند. هنگامى كه تشنگى و گرسنگى بر آنان غلبه كرده بود، چادرى را در