مطابق اين آيه قرآن مى‌فرمايد: بهترين كلام را انتخاب كن و تعصّب نداشته باش، كه سنّش زياد باشد و در مسائل علمى متبحّر باشد، بلكه از هر كس كلام خوب را شنيدى، آن را بپذير.

حضرت على عليه السلام مى‌فرمايد:

«الْحِكْمَةُ ضالَّةُ المُؤمِنِ، فَخُذِ الْحِكْمَةَ وَ لَوْ مِنْ أَهْلِ النّفاقِ‌

؛ گفتار حكمت‌آميز گمشده مؤمن است، پس حكمت را بگير هرچند از اهل نفاق صادر شود». [1]

از سوى ديگر گاهى عالم بزرگوارى اشتباه مى‌كند، نبايد تعصّب داشته باشيم كه چون بزرگ است بايد از او پذيرفت؛ نه، اين طور نيست، البتّه در مقابل خطاى عالم بايد مؤدّب بود، و احترام آنها را حفظ كرد، و نبايد حرمت‌شكنى كرد، چرا كه آنها معصوم نيستند و جائز الخطا مى‌باشند.

در پايان ذكر اين نكته لازم است كه انسان بايد در تمام عمر دنبال حقيقت باشد، بعضى عادت دارند كه از زيردست چيزى نمى‌شنوند، كه در اين صورت در زندگى عقب هستند، بلكه بايد به اشتباه خود اعتراف كرد و اين حجابها را كنار زد.

[1] نهج البلاغه، كلمات قصار، 80.