با آنكه به حسب مقام شايسته ذكر بود». [1]

مرحوم حاجى نورى در كتاب «لؤلؤ و مرجان» [2] و «علامه شهيد مرتضى مطهرى» در «حماسه حسينى» نيز آن را بعيد، بلكه ناممكن دانسته‌اند. [3]

اين نكته لازم به ذكر است كه اگر بعد مسافت و توقف طولانى اهل بيت عليهم السلام در شام را بپذيريم (همانگونه كه سيد بن طاووس در اقبال گفته است)، هم ورود آنان در بيستم صفر به كربلا بعيد است و هم به مدينه؛ و اين سخن با قول شيخ مفيد، شيخ طوسى و كفعمى كه معتقدند بيستم صفر ورود خاندان حرم حسينى به مدينه بود نيز ناسازگار است.

ولى در هر حال، امكان ورود اهل‌بيت حسينى عليه السلام را در اربعين اول به كربلا نمى‌توان به كلّى انكار كرد، به چند دليل:

1. تصريح مورّخانى قبل از سيد بن طاووس‌

هرچند برخى از محققان گفته‌اند كه اين سخن نخستين بار توسط سيد بن طاووس در قرن هفتم مطرح شد، ولى جستجوى تاريخى نشان مى‌دهد، پيش از آن بزرگوار و يا معاصر با وى ديگران نيز اين مطلب را ابراز داشته‌اند، كه در اينجا به برخى از آنان اشاره مى‌كنيم:

الف) ابوريحان بيرونى (متوفاى 440 ق) در الآثار الباقيه مى‌نويسد: «در بيستم ماه صفر بعد از خروج اهل بيت از شام، سرهاى مبارك شهدا به كربلا آورده شد و كنار بدن‌ها دفن گرديد» [4] البته خواهد آمد كه اين سرها توسط امام سجاد عليه السلام به كربلا

[1]. منتهى الآمال، شرح حال زندگانى امام حسين عليه السلام (با تلخيص و تصرف).

[2]. لؤلؤ و مرجان، ص 181- 192.

[3]. حماسه حسينى، ج 1، ص 30.

[4]. الآثار الباقيه، ص 331، (مطابق نقل مقتل الحسين مقرّم، ص 363).