است، بعد مسافت از كوفه به شام و سپس از شام به كربلاست؛ بويژه آنكه آنان را در ميان راه و در شام مدت زيادى نگه داشتند.

مرحوم حاج شيخ عباس قمى در منتهى الآمال در اين باره مى‌نويسد:

«ثقات محدّثين و مورّخين متّفقند كه بعد از شهادت امام حسين عليه السلام عمر سعد نخست سرهاى شهدا را به نزد ابن زياد روانه كرد و از پس آن، در روز ديگر اهل‌بيت عليهم السلام را به كوفه برد. ابن زياد نيز پس از شماتت اهل بيت عليهم السلام آنها را زندانى نمود و نامه‌اى به يزيد نوشت كه با سرها و اسيران چه كند؟ يزيد پاسخ داد كه آنها را به شام روانه سازد و پس از آن بود كه آنها را روانه شام ساخت.

همچنين از كتاب‌هاى معتبر نقل شده است كه آنها را از راه اصلى و شهرها و آبادى‌ها عبور دادند كه قريب به چهل منزل مى‌شود و حتّى اگر بگوييم آنها را از بيابان و مسير غيراصلى عبور داده باشند، نزديك به بيست روز طول مى‌كشيد؛ چراكه ميان كوفه و شام به خطّ مستقيم يكصد و هفتاد و پنج فرسخ است و در شام هم قريب به يك ماه توقّف كرده‌اند، همان‌گونه كه سيّد بن طاووس در اقبال گفته است.

بنابراين، با ملاحظه مسائل فوق، بسيار بعيد است كه اهل بيت عليهم السلام در بيستم صفر و روز ورود جابر به كربلا، وارد كربلا شده باشند و خود سيّد در اقبال آن را بعيد شمرده است؛ علاوه بر آنكه بزرگان حديث و تاريخ و سيره به اين مطلب اشاره‌اى نكرده‌اند، با آنكه شايسته ذكر بود. بلكه شيخ مفيد و شيخ طوسى و كفعمى گفته‌اند، روز بيستم صفر آنها به مدينه آمده‌اند.

همچنين در كتاب مصباح الزائر از سيد بن طاووس و بشارة المصطفى از عمادالدين ابوالقاسم آملى كه هر دو از كتاب‌هاى معتبرند، ماجراى ورود جابر به كربلا آمده است، ولى هرگز نامى از ورود اهل بيت عليهم السلام در آن هنگام برده نشده است؛