مجلسى نيز اين هر دو را بعيد مى‌داند. [1] در واقع سيد بن طاووس كه كتاب اقبال را پس از لهوف نوشته، نظرِ نخست خويش را نمى‌پذيرد، هرچند مى‌گويد: ممكن است آنها به كربلا رفته باشند، ولى نه در روز بيستم صفر. [2]

قول چهارم و پنجم‌، آنكه به هنگام رفتن از كوفه به شام، نخست به كربلا آمده‌اند [3] و يا آنكه بعد از مراجعت از شام به مدينه، در زمان ديگرى به كربلا آمده‌اند.

اين دو قول را مرحوم حاج شيخ عباس قمى در منتهى الآمال به برخى نسبت داده؛ ولى آنها را ضعيف شمرده است؛ چراكه در نقل‌ها نيامده است.

قول ششم‌، آن است كه خاندان حسينى در سال 62 يعنى يك سال بعد، در روز بيستم صفر به كربلا آمده‌اند؛ كه اين قول را فرهاد ميرزا در كتاب «قمقام زخّار» انتخاب كرده است. [4]

مطابق آنچه گفته شد، «سيد بن طاووس» در «لهوف» و «ابن نما» در «مثير الاحزان» و «شيخ بهايى» در «توضيح المقاصد» معتقدند اهل‌بيت عليهم السلام در اربعين اوّل به كربلا آمدند و مقصود، اربعين سال 61 است؛ زيرا گفته‌اند به هنگام مراجعت از شام از راهنماى كاروان خواستند آنها را به كربلا ببرد؛ ولى بسيارى ديگر از مورّخان و صاحب نظران اين سخن را نپذيرفتند. آنان نيز اقوال گوناگونى داشته‌اند و همين اختلاف اقوال و گوناگونى ديدگاه‌ها سبب ترديد شده است.

2. بُعد مسافت و توقف‌هاى طولانى‌

آنچه كه سبب ترديد حضور خاندان حسينى در اربعين سال 61 در كربلا شده‌

[1]. زاد المعاد، ص 402.

[2]. اقبال، ص 101.

[3]. قول چهارم را ناسخ التواريخ (ج 3، ص 176) انتخاب كرده است. مرحوم شعرانى نيز در ترجمه‌نفس المهموم (ص 270) اين قول را ترجيح داده است.

[4]. قمقام زخار، ص 586.