به زمين كشيده مى‌شد، با خود گفتم: امام چه مى‌كند؟ ديدم او را آورده كنار شهداى اهل بيت عليه السلام قرار داد و آنگاه عرض كرد:

«اللَّهُمَّ أَحِصَّهُمْ عَدَداً، وَ اقْتُلْهُمْ بَدَداً، وَ لا تُغادِرْ مِنْهُمْ أَحَداً، وَ لا تَغْفِرْ لَهُمْ أَبَداً؛ صَبْراً يا بَني عُمُومَتي، صَبْراً يا أَهْلَ بَيْتي، لا رَأَيْتُمْ هَواناً بَعْدَ هذَا الْيَوْمِ أَبَداً

؛ خدايا! از تعدادشان بكاه و آنان را پراكنده ساز و به قتل برسان و هيچ كس از آنان را باقى مگذار و هرگز آنان را نيامرز! اى عموزادگانم! صبر پيشه سازيد! اى اهل بيتم! صبر كنيد! بعد از اين روز هرگز خوارى نبينيد!». [1]

105- شهداى خاندان عقيل‌

در ماجراى نهضت عاشورا فرزندان و نوادگان عقيل در يارى امام حسين عليه السلام از خودگذشتگى فوق‌العاده‌اى به خرج دادند به گونه‌اى كه مورد تمجيد و تحسين امام حسين عليه السلام قرار گرفتند. حضرت در برابر ايستادگى و نثار آنها فرمود:

«صَبْراً آلَ عَقيلٍ إِنَّ مَوْعِدَكُمُ الْجَنَّةُ، اللَّهُمَّ اقْتُلَ قاتِلَ آلِ عَقيل‌

؛ خاندان عقيل! شكيبايى پيشه كنيد كه جايگاه شما بهشت است، خدايا كشندگان آل عقيل را نابود كن». [2]

امام سجاد عليه السلام به خاندان عقيل علاقه خاصى ابراز مى‌كرد و آنان را حتى بر خاندان جعفر طيار مقدم مى‌داشت، وقتى علتش را جويا شدند، فرمود:

«إِنِّي أَذْكُرُ يَوْمَهُمْ مَعَ أَبِي‌عَبْدِاللَّهِ فَأَرِقُّ لَهُمْ‌

؛ هر گاه به ياد ايثار آنان در راه ابى عبداللَّه عليه السلام مى‌افتم دلم بر آنان مى‌سوزد». [3]

از خاندان عقيل در نهضت عاشورا نه تن به فيض شهادت نايل آمدند:

1. عبداللَّه بن مسلم بن عقيل‌

وى خواهرزاده امام حسين عليه السلام و مادرش «رقيه» دختر اميرمؤمنان عليه السلام است.

[1]. مقتل الحسين خوارزمى، ج 2، ص 27- 28 و بحارالانوار، ج 45، ص 34- 36.

[2]. رجوع شود به: عقيل بن ابى طالب، ص 71 و ينابيع المودّة، ج 3، ص 73.

[3]. اعيان‌الشيعة، ج 1، ص 636.