5 أَلا إِنَّهُمْ يَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِيَسْتَخْفُوا مِنْهُ أَلا حينَ يَسْتَغْشُونَ ثِيابَهُمْ يَعْلَمُ ما يُسِرُّونَ وَ ما يُعْلِنُونَ إِنَّهُ عَليمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ

آگاه باشيد، آنها سينه‌هاشان را در كنار هم قرار مى‌دهند، تا خود (و سخنان خويش) را از او (پيامبر) پنهان دارند! آگاه باشيد، آنگاه كه آنها لباس‌هايشان را به خود مى‌پيچند (خداوند) مى‌داند آنچه را پنهان مى‌كنند و آنچه را آشكار مى‌سازند؛ چرا كه او، از اسرار درون سينه‌ها، آگاه است!

شأن نزول:

ظاهرى زيبا و باطنى خبيث‌

بعضى از مفسران شأن نزول‌هائى براى اين آيه ذكر كرده‌اند از جمله اين كه: آيه درباره «اخنس بن شريقِ» منافق نازل شده است، كه مردى شيرين‌زبان و پشت هم انداز بود، و در برابر پيامبر صلى الله عليه و آله اظهار دوستى و محبت مى‌كرد، ولى در باطن عدوات مى‌ورزيد. [1]

و نيز از امام باقر عليه السلام از «جابر بن عبداللّه» چنين نقل شده: گروهى از مشركان، هنگامى كه از برابر پيامبر صلى الله عليه و آله مى‌گذشتند، سر خود را به زير افكنده، حتى سر را با لباس خويش مى‌پوشاندند تا پيامبر صلى الله عليه و آله آنان را نبيند، اين آيه درباره آنان نازل گشت. [2]

(12) فَلَعَلَّكَ تارِكٌ بَعْضَ ما يُوحى‌ إِلَيْكَ وَ ضائِقٌ بِهِ صَدْرُكَ أَنْ يَقُولُوا لَوْلا أُنْزِلَ عَلَيْهِ كَنْزٌ أَوْ جاءَ مَعَهُ مَلَكٌ إِنَّما أَنْتَ نَذيرٌ وَ اللَّهُ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ وَكيلٌ‌ (13) أَمْ يَقُولُونَ افْتَراهُ قُلْ فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ مُفْتَرَياتٍ وَ ادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقينَ‌

[1] «بحار الانوار»، ج 9، ص 102 و 103؛ «مجمع البيان»، ذيل آيه.

[2] «بحار الانوار»، ج 9، ص 103 و ج 18، ص 237؛ «مجمع البيان»، ذيل آيه مورد بحث؛ «تفسير عياشى»، ج 2، ص 139.